Halverwege de jaren ’80, toen ik 7 jaar oud was, ben ik begonnen met windsurfen. Samen met mijn vader en broer gingen we vaak naar het water. Toen ik een jaar of 12 was, wilde ik graag een kleinere plank om meer fun te hebben op het water. Ik was eigenlijk wel uitgekeken op die ‘deur van 3,78m' . Mijn pa vond dat ik op die ‘deur’ prima kon surfen en als ik een andere plank wilde, moest ik daar maar voor gaan sparen. Als jochie van 12 was het haast onmogelijk om zoveel geld bij elkaar te verdienen. Ik ben toen minder gaan surfen.
Totdat ik op mijn 17de naar het CIOS (sportopleiding) ging, daar hadden we het vak windsurfen en een fanatieke windsurfer uit de klas maakte mij weer enthousiast voor het surfen. Ik ben toen materialen gaan kopen, ben gaan werken als surfinstructeur en het windsurfen was niet meer uit mijn leven weg te denken! Met goed materiaal is het zo’n gave sport! Ik ben zelfs in Vlissingen gaan studeren om dichtbij het water te zitten. Het ging zelfs zo ver dat ik in Vlissingen op kamers zat terwijl ik in Tilburg studeerde!
DAT GEVOEL VAN SURFEN IS ZO FANTASTISCH, ALS HET WAAIT WIL JE HET WATER OP!!
SURFING WAY OF LIFE
Toen ik klaar wat met mijn studie en begon met werken bij SportZeeland, kon ik nog meer spenderen aan surfspullen. Omdat ik regelmatig s’avonds werkte, had ik overdag tijd om naar het water te gaan. Ik ging steeds vaker naar Domburg en Vrouwenpolder, om daar de golven te trotseren. Dit was een extra dimensie, waardoor de kick nog groter werd. Zeker de combinatie van hoge golven en dikke wind. Naast wekelijks 10 kilometer hardlopen, fitnessapparatuur incl bokszak in de garage waar ik 2 keer per week trainde en ruim 40 surfsessies per jaar bleef ik goed in conditie! Ik probeerde mijn leven zo flexibel mogelijk in te richten dat, als het waaide, ik naar het water kon. Ook vakanties gingen naar plaatsen waar je naast vakantie ook kon surfen (oa. Fuerteventura en Jericoacoara in Brasil) Tot 2009: steeds drukker met werken, thuis steeds meer werkzaamheden en de geboorte van onze zoon zorgde ervoor dat ik minder naar het water ging EN als het waaide EN ik tijd had: viel het op het water best tegen. Ik was niet meer zo getraind met nog geen 10 surfsessies per jaar (en ook thuistrainen en hardlopen schoot er veel te vaak bij in). Als ik na een foute timing niet door de break kwam en achter mijn setje aan moest zwemmen, stond ik weer uitgeput op het strand. Ik voelde me minder fit, minder sterk en had minder vertrouwen in wat ik kon op het water. Mijn minder fit zijn werd nog eens benadrukt doordat het in 2013 in mijn rug schoot: tijdens een simpele beweging van een fles shampoo van de grond pakken. IK WILDE WEER FITTER WORDEN!!
SURFING IS PASSION.
In 2014 mocht ik voor mijn werk bij SportZeeland aan de slag met de promotie van de watersport in Zeeland. Dit bestond uit het verbreden en uitbreiden van watersportevenementen, kennismakingsactiviteiten voor Zeeuwse jongeren met watersport en een trainingsprogramma voor pro-riders. Vanuit verschillende Zeeuwse pro-riders (oa. Rick Jendrusch, Davy Scheffers, Annelous Lammerts) kwam de vraag naar een programma: er was geen rider in de worldcup die een trainer had en een programma volgde, wat topsporters in andere sporten wel hebben. Met ondersteuning van SportZeeland, de provincie Zeeland, het startup programma van sport eXperience en in samenwerking met Zeil- en Surfcentrum Brouwersdam zijn Maarten van Ochten (pro-rider) en ik aan de slag gegaan om een trainingsprogramma te maken en aan te bieden. Door hiermee bezig te zijn, kwam ik weer vaker bij het water en kreeg ik weer enorme drang om te gaan surfen! Ik ben naast windsurfen gaan trainen om fitter te worden, zodat als het waaide ik de wind op het water kon trotseren. Als je bijvoorbeeld aan wielrennen doet, dan kun je er steeds een tandje bij doen (stapje voor stapje opbouwen). Bij het surfen gaat dat niet: de wind en het water houdt geen rekening met jouw fitheid en conditie. DUS ALS JE GAAT, DAN MOET JE VOL GAS GAAN!!
Ondertussen was ik mezelf aan het ontwikkelen om trainingen te maken voor de pro-riders en talentvolle surfers voor de periodes dat het niet waaide EN de dagen voor en na een surfsessie. 1 van de ontwikkelingen was dat riders met een hartslagmeter gingen varen, op die manier werd inzichtelijk hoe intensief een surfsessie was en hoe hier trainingen op afgestemd konden worden. Uiteraard wilde ik zelf ook proberen; wat een extreme sport!!! Zeker als het harder waait, ligt mijn gemiddelde hartslag op 163 slagen per minuut, met pieken naar de 191. Met bijna 1,5 uur surfen had ik ruim 1200 kcal verbrand en was mijn hersteltijd 38 uur. Een extreme trainingsbelasting!! Daarnaast gingen we ook wekelijks movementtrainingen doen, niet zozeer voor meer spiermassa (dan planeer je minder snel), maar om explosiever en mobieler te worden. Door met veel krachttrainers te sparren en opleidingen te volgen, werd ik steeds meer specialist in trainingen voor surfers.
MORE STOKED!
Ik voelde me fitter en werd fanatieker om vaker het water op te gaan. Als ik het gevoel oproep van een vette surfsessie, ben ik direct stoked ben gemotiveerd om te trainen en mijn oefeningen te doen. Op die manier kan ik fit het water op en maak ik de kans op blessures kleiner. Daarnaast als je fitter bent kun je ook in het leven meer aan! De Kennis en ervaring met de pro-riders, talenten en van mezelf wil ik graag gebruiken om meer surfers plezier te geven op het water. Daarom wil ik ALLE surfers een programma aanbieden, zodat als de omstandigheden er zijn je fit het water op kan voor het gevoel dat ALLEEN surfers kennen.
